Aðsent efni

Kæru félagar nú er hafin kosning í forvali Vinstri grænna í Norðvesturkjördæmi fyrir komandi Alþingingiskosningar. Ég býð mig fram til að leiða listann í 1. sæti.

Ég vil byrja á að þakka öllum, sem hafa tekið sér tíma til að senda mér skilaboð og góðar hugsanir, kærlega fyrir stuðninginn. Ég er upp með mér yfir því trausti sem Píratar á landsvísu hafa sýnt mér með því að velja mig sem oddvita í NV kjördæmi og mun ég gera mitt allra besta til þess að standa undir væntingum.

Á ferðum mínum undanfarna daga hefur fólk hvarvetna kvartað yfir lélegri póstþjónustu. Bréf, blöð og bögglar koma seint á leiðarenda og fólk í fjarlægari byggðum á í miklum erfiðleikum að koma póst sendingum frá sér með eðlilegum hætti. Ítrekað hefur verið ályktað um þessi mál og ég tekið þau upp á sveitarstjórnar - og á landshlutavettvangi. Við þekkjum vel baráttu íbúa hér í Skagafirði og í öðrum landshlutum fyrir pósthúsinu sínu. Stefna stjórnvalda í póstmálum hefur hinsvegar verið sú að skera þjónustuna niður, fækka pósthúsum og dreifidögum. Þá hefur verið verulega vegið að héraðsfréttablöðum sem þjónusta landsbyggðina. Fyrir dreifingu á blöðum eins og Feyki og Skessuhorninu þarf að borga með öllum afsláttum um 117 kr. á hvert blað á meðan aðeins þarf að greiða um 12 kr. fyrir fríblöð sem send eru á hvert heimili.

Það er ánægjulegt að sjá hve margir vilja leggja málstað Vinstri grænna lið í komandi kosningum. Mest um vert er að okkur takist að koma frá þeim stjórnmálaöflum sem hafa haft sérhagsmunagæslu og dekur við auðvaldið að leiðarljósi frá því að ríkisstjórn Sjálfstæðis og Framsóknarflokks komst til valda. Verkefnin framundan eru fjölmörg og við verðum að snúa við þeirri óheillaþróun sem blasir við í neikvæðri byggðaþróun og stórauknum ójöfnuði í landinu.

Í könnun sem Gallup gerði fyrir ríkisútvarpið í sept. 2013 kom í ljós að 73 prósent Reykvíkinga vilja hafa Reykjavíkurflugvöll áfram í Vatnsmýri. Heildarstuðningur þjóðarinnar við flugvöllinn í Reykjavík var 82 prósent.

Hugtakið út á landi gætur bæði verið ógurlega krúttlegt í huga fólks en jafnframt eins og versta klúryrði. Þegar fólk talar um að fara í sæta sumarhúsið sitt út á landi, fallega einbýlishúsið sem staðsett er á besta stað í miðbæ Patreksfjarðar þá er hugtakið ógurlega krúttlegt. En þegar umræðuefni snýst um að hafa stofnun eða þjónustu á vegum ríkisins staðsetta út á landi verða margir eins og andsetnir og hreinlega tjúllast.

Næsta laugardag, þann 3. september, verður prófkjör Sjálfstæðisflokksins í Norðvesturkjördæmi haldið en það er liður í undirbúningi flokksins fyrir alþingiskosningarnar í haust. Alls gefa 10 frambjóðendur kost á sér til að taka sæti á lista og er þarna er á ferðinni öflugur hópur einstaklinga sem munu leggja sig alla fram við það að stuðla að bættum lífskjörum fólks og treysta frekar skilyrði til atvinnuuppbyggingar í kjördæminu á grundvelli sjálfstæðisstefnunnar.

Nú stendur yfir kosning í forvali Vinstri grænna í Norðvesturkjördæmi fyrir komandi Alþingiskosningar. Ég býð mig fram til að leiða listann í 1. sæti. Skráðir félagar 21. ágúst sl. hafa rétt til þátttöku og hafa fengið kjörseðla með nöfnum frambjóðenda og raða í 6 efstu sætin. Kjörseðilinn þarf að setja í póst í umslögum sem fylgja. Umslagið þarf að stimplast í síðasta lagi mánudaginn 5. september. Mikilvægt er að svæðið, kjördæmið og landsbyggðin öll hafi öfluga talsmenn á Alþingi.

Það er því miður ekki sjálfgefið að fólk gefi kost á sér til starfa í stjórnmálum. Þar ræður að sjálfsögðu nokkru það vantraust sem upp kom við fall bankakerfisins og afleiðingar þess. Mestu ræður þó sú orðræða sem þróast hefur með tilkomu netmiðla og vaxandi tillitsleysi fjölmiðla gagnvart stjórnmálamönnum.

Mikið skortir á framtíðarsýn í byggðamálum hjá núverandi stjórnvöldum. Átakanlegustu dæmin um það er annars vegar niðurskurður til Sóknaráætlana, hins vegar sú ákvörðun ríkisstjórnarinnar að afnema fjárfestingaáætlun fyrri ríkisstjórnar sem gerði ráð fyrir stórátaki í innviðauppbyggingu, meðal annars öflugu samgönguátaki, á grundvelli fjármögnunar sem lá fyrir þá þegar. Stefnuleysið birtist ekki síst í handahófskenndum aðgerðum og aðgerðaleysi. Engin samgönguáætlun er til dæmis í gildi og hefur ekki verið síðan 2014.