Tón-Lystin

Það er söngvaskáldið Svavar Knútur sem svarar Tón-lystinni í þetta skiptið, búsettur í Reykjavík og fæddur árið 1976. „Ég ólst upp í Sléttuhlíðinni, á bænum Skálá, þar sem foreldrar mínir voru bændur. Mamma starfaði líka sem kennari og pabbi sem sjómaður frá Siglufirði,“ segir hann og bætir við að helstu hljóðfærin sem hann spilar á séu gítar, ukulele og píanó, „... en ég gríp í önnur hljóðfæri ef ég er beðinn fallega.“

Það er AC/DC aðdáandinn Nökkvi Elíasson sem svarar Tón-lystinni í þetta skiptið. Nökkvi býr í Reykjavík og er rafeindavirki og ljósmyndari, tveggja barna faðir í sambúð og höfundur þriggja ljósmyndabóka. Hver var fyrsta platan/diskurinn/kasettan/niðurhalið sem þú keyptir þér? Kasettan Tass með Jóhanni Helgasyni sem kom út 1981 var fyrsta verkið sem ég keypti mér. Það var hlustað á þessa kasettu mörg hundruð sinnum og fannst mér þetta eitthvað það besta sem komið hafði út. Ógleymanlegar minningar frá þeim tíma áður en rokkið tók svo yfir í mínum huga.

Tónlistarmaður er nefndur Björn Líndal Traustason (1962) og býr við Hlíðarveg á Hvammstanga. Hann er Húnvetningur í húð og hár, sonur Trausta og Lilju á Laugarbakka í Miðfirði og er framkvæmdastjóri SSNV. Björn hefur komið við í nokkrum hljómsveitum, þar á meðal Lexíu frá Hvammstanga, en hann spilar á allnokkur hljóðfæri þó gítarinn hafi alltaf heillað mest. Hann segist þó alveg laus við að hafa unnið einhver tónlistarafrek en bætir við... „– Það var samt ákveðið afrek að starfa sem tónlistarkennari um tíma, en ég hélt það ekki lengi út.“

Að þessu sinni svarar Sveinn Sigurbjörnsson, skólastjóri Tónlistarskóla Skagafjarðar, nokkrum laufléttum spurningum í Tón-lystinni. Sveinn er fæddur 1960 og alinn upp í Þorpinu á Akureyri. Hann kannast ekki við nein ættartengsl í Skagafjörð eða Húnavatnssýslur en segir þó að faðir hans, Sigurbjörn Sveinsson, pípari og járnsmiður, hafi verið í sveit í Skagafirði sem unglingur. Aðalhljóðfæri Sveins er trompetinn en afrekin á tónlistarsviðinu eru mörg og hann nefnir sem dæmi að hann kom fram í sjónvarpsþætti um Akureyri, spilaði með Sinfóníuhljómsveit Norðurlands, hefur spilað með Steve Hagget og hinu skagfirska tónlistarteymi Multi Musica. Sveinn hóf að kenna við Tónlistarskólann á Sauðárkróki árið 1986 og hefur kennt þar nær óslitið síðan. Hann var ráðinn skólastjóri Tónlistarskóla Skagafjarðar árið 1999.

Jóla Tón-lystinni að þessu sinni svarar Pálína Fanney Skúladóttir frá Laugarbakka en hún starfar sem organisti og kórstjóri. Pálína er fædd á Fljótsdalshéraði viku áður en Bítlarnir hófu upptökur á plötu sinni, Help. Spurð út í tengsl við Norðurland vestra segir hún: „Ég á engar ættir að rekja hingað í Húnavatnssýslur né í Skagafjörð. Hef samt búið eitt ár í Varmahlíð ´90 - ´91 og þykir síðan mjög vænt um Skagafjörð og finn alltaf fyrir notalegri tengingu þangað. Ég hef búið 16 ár í Húnaþingi vestra og ekki laust við að ég sé orðinn þó nokkur Húnvetningur þó ræturnar séu fyrir austan.“ Aðalhljóðfæri Pálínu er kirkjuorgel en hún spilar líka á píanó og lærði söng, kórstjórn og fleira sem snýr að kirkjutónlistarnámi.

Jens Guð, einn ötulasti tónlistarbloggari landsins svo eitthvað sé nefnt, er af árgangi 1956, búsettur í Reykjavík en fæddur og uppalinn á Hrafnhóli í Hjaltadal. „Faðir minn, Guðmundur Stefánsson, var bóndi, oddviti og forstjóri Sláturhúss Skagafjarðar á Sauðárkróki (kallað neðra hús). Mamma, Fjóla Kr. Ísfeld, hefur viðurnefnið spákona. Ég veit ekki hvers vegna. Kannski af því að hún er töluvert mikið í því að spá í bolla. Stundum spáir hún í veðrið,“ segir Jens. Spurður um hvaða hljóðfæri hann spili á segist hann gutla á gítar og bætir við:. „Um tíma spilaði ég mikið á munnhörpu. Svo týndi ég henni.“

Að þessu sinni leitaði Tón-lystin fanga á nesinu Akra og fann þar mann ættaðan úr hreppnum Akra. Um er að ræða snillinginn Svein Arnar Sæmundsson, uppalinn á Syðstu-Grund í Blönduhlíð og afkvæmi Þorbjargar Eyhildar Gísladóttur og Sæmundar Sigurbjörnssonar. Hljóðfæri Sveins Arnars eru orgel og píanó auk mannsraddarinnar. Sveinn starfar sem organisti og kórstjóri við Akraneskirkju og ekki fyrir svo alls löngu hljóp hann í skarðið sem kórstjóri Heimismanna. Spurður um helstu tónlistarafrekin svarar Sveinn: -Ég á erfitt að meta það og lít ekki á neitt sem ég hef gert í tónlistinni sem einhver afrek. Læt tónlistina leiða mig áfram og ef vel er með farið þá gerist alltaf eitthvað gott. Og sem betur fer hefur margt jákvætt gerst á mínum tónlistarferli. Til dæmis var ég valinn bæjarlistamaður Akraness árið 2012. Það var dágóð viðurkenning sem ég fékk fyrir mitt framlag til menningarmála á Akranesi.

Svana Berglind Karlsdóttir svarar Tón-lystinni að þessu sinni. Svana er af árgangi 72 sem hún líkir við rauðvín í eikartunnu – eldist semsagt nokkuð vel. Aðal hljóðfærið hennar er röddin en hún tók þó einnig 7. stig á píanó hjá Evu Snæbjarnar á sínum tíma. „Hljóðfærin eru því miður vanrækt síðustu árin eftir að ég fór í gullsmíðina og getan eftir því,“ segir Svana en aðspurð um helstu afrek á tónlistarsviðinu segir hún: „Afrek er stórt orð. En ætli ég sé ekki ánægðust með að hafa sungið ásamt Sopranos tríóinu mínu á nokkrum styrktartónleikum og þannig látið gott af mér leiða.“

Binni Rögnvalds er fæddur á því herrans eitís ári 1984. Hann er sonur Hrannar og Rögga Valbergs tónlistarkennara og organista og alinn upp á Króknum og býr þar í dag. Binni spilar aðallega á gítar en þó einnig á píanó, bassa og ýmis önnur hljóðfæri. Helsta afrek sitt á tónlistarsviðinu segir hann vera að hafa árið 2011 gefið út plötuna A Little Trip með frumsömdum lögum og textum. Hann hefur spilað inn á ýmsar plötur, þar á meðal fyrir rapparann Ramses, og tekið þátt í allskonar tónleikum og giggum í gegnum árin og þá tók Binni þrisvar sinnum þátt í Söngkeppni Framhaldsskólanna, ávallt með frumsamin lög.

Gestur Guðnason er alinn upp á Króknum en býr nú í Reykjavík og starfar sem tónlistarkennari við Tónlistarskóla Seltjarnarness og Tónsali. Gestur er af árgangi 1975, sonur Valgerðar Einarsdóttur og Guðna Friðrikssonar. Hljóðfæri Gests er gítar en hann segist kunna Bleika pardusinn á píanó og Come As You Are á trommur. „Myndi samt hvorugt sitja með taktmæli,“ segir hann og heldur áfram: „Ég hef þó spilað rafbassa inn á eigin upptökur og líka á hestamannaballi í Húnavatnssýslu. Á það líka til að hefja upp raust mína – flokkast röddin ekki sem hljóðfæri?“ Aðspurður um helstu tónlistarafrekin segir hann: „Ef ég þarf að gera upp á milli margra skemmtilegra verkefna sem ég hef tekið þátt í, held ég að ég yrði að nefna þau tvö sem ég hef lagt mesta vinnu í sjálfur en það eru tvær breiðskífur sem innihalda báðar eingöngu mín lög og texta. Sú fyrri er platan Lykill að skírlífsbelti með Númer Núll, sem ég gaf út árið 2008, og seinni platan Höfuðsynd með Atónal Blús, sem ég gaf út árið 2014.“