Rekaviður, bátar og búsgögn :: Menningarminjadagar á Byggðasafninu á Reykjum í Hrútafirði
Fyrstu viku september hafa staðið yfir Evrópskir menningarminjadagar þar sem markmiðið er að miðla fjölbreyttum menningararfi þjóða til sem flestra einstaklinga og hópa með það fyrir augum að efla vitund og vitneskju um hvað einkennir bæði áþreifanlega og óáþreifanlega menningu landa.
Á Byggðasafninu á Reykjum var sjónum beint að rekavið, vinnslu, nýtingu og mikilvægi í búsetusögu landsins. Nemendur skólabúðanna fengu fræðslu þar að lútandi innifalda í safnakennslu vikunnar en síðan var sérstök dagskrá fimmtudaginn 2. september undir yfirskriftinni „Rekaviður, bátar og búsgögn“. Starfsmenn safnsins fóru þar yfir tilurð rekaviðar, björgun og vinnslu, og gestir fengu að spreyta sig. Stórtré var velt með skrúftogi, raftur var rifinn í girðingarstaura og lesið í boli. Sértaklega var rætt um heiti á einstökum stærðum á rekavið, lengdarmælingum og sverleika.
Inni var hákarlaskipið Ófeigur sem smíðaður var úr rekaviði 1875 norður í Ófeigsfirði á Ströndum skoðaður sem og aðrir minni hlutir og munir, en Strandamenn og Húnvetningar voru þekktir báta og búsgagnasmiðir, með efniviðinn innan seilingar.
Mjög mikilvægt er að draga fram það gríðar mikla erfiði, tíma og um leið kunnáttuna sem liggur að baki hverjum grip frá því að rekaviðarbolur valt um í fjöru og þar til hann var orðinn að báti, ausu eða aski, unnið með frumstæðum handverkfærum við misjafnar aðstæður.
Gestir voru fróðleiksfúsir og vonandi einhvers vísari á eftir. Gaman var að sjá sýrlensku íbúana kynna sér arfleifðina og takast á við bolina með áhuga og krafti.
Takk fyrir komuna og samveruna.
Texti og myndir: Gunnar Rögnvaldsson.
Athugasemdir eru á ábyrgð þeirra sem þær skrá.
Feykir áskilur sér þó rétt til að eyða ummælum sem metin verða sem ærumeiðandi eða ósæmileg.
Smelltu hér til að tilkynna óviðeigandi athugasemdir.