Samkeppniseftirlitið á villigötum

Jón Bjarnason skrifar.

Um áratugi hafa bændur haft með sér öflug samtök  á grunni félagshyggju og samvinnu .
Þær  hugsjónir leiddu íslenska þjóð áfram alla síðustu öld  á einu mesta framfaraskeiði í sögu þjóðarinnar.   Bændasamtökin  voru stofnuð fyrir rúmum 100 árum síðan til að efla og auka fram leiðslu og framleiðni íslenska landbúnaðar, tryggja matvæla- og fæðu öryggi þjóðarinnar og bjóða íslenskum neytendum upp á holla og góða  matvöru á sem bestum verðum.  Á Búnaðarþingi hafa bændur rætt sameiginleg hagsmunamál sín og þjóðarinnar og þannig hefur það verið sl. rúm 100 ár.
Nú kallar Samkeppniseftirlitið það brot á samkeppnislögum að bændur ræði mál sín.  Samkeppniseftirlitið er eins og Fjármálaeftirlitið hluti af því eftirlitskerfi sem byggt var upp í einkavæðingu og taumlausri markaðshyggju stjórnvalda á undaförnum árum. Þessar eftirlitsstofnanir áttu að sögn að vernda hinn almenn borgara gegn einokun og sjálftöku græðgisaflanna.  Gerðu þær  það ?  Nei, þvert á móti var þessum eftirlitsstofnunum samvinna og félagshyggja mikill þyrnir i augum.
Samkeppniseftirlit frá tímum einkavæðingarinnar
Ég hef aldrei borið mikið traust til Samkeppniseftirlitsins  og sú ákvörðum þess að ráðast nú á bændur og samtök þeirra eykur ekki á trúnað minn til þess.
Að mínu mati er lagaumgjörð og áherslur Samkeppniseftirlitsins  hluti af því kerfi sem leiddi hrun þess froðuhagkerfisins yfir okkur sem við nú tökumst á við.   Samkeppniseftirlitið er hluti af þeirri döpru fortíð sem brýnt er að endurskoða frá grunni.
Ekki vil ég gefa eftir öflugan íslenskan landbúnað og sterkt félagskerfi bænda sem  byggt er á samvinnu og félagshyggju  fyrir einhver fáránleg lög og  áherslur  samkeppnislaga  sem voru í litlum   takti  við hagsmuni þjóðarinnar eða  íslenskan raunveruleika.

Athugasemdir eru á ábyrgð þeirra sem þær skrá.

Feykir áskilur sér þó rétt til að eyða ummælum sem metin verða sem ærumeiðandi eða ósæmileg.

Smelltu hér til að tilkynna óviðeigandi athugasemdir.

Fleiri fréttir